İkinci Dünya Savaşı’nı takip eden günlerde kabul edilen bildiri savaş sırasında çocukların zarar görmesi ve daha önce imzalanan Cenevre Çocuk Hakları Bildirgesi’nin çocukları korumada yeteri kadar etkin olamamasından doğan ihtiyaçla masaya yatırıldı.

Birleşmiş Milletler İnsan Hakları Evrensel Bildirisi’ne paralel olarak hazırlanan BM Çocuk Hakları Bildirisi, 20 Kasım 1959 tarihinde Genel Kurul tarafından oy birliğiyle kabul edildi.

Bildiride çocuklara karşı ayrımcılık yapılmaması, çocuğa kendisini özgürce gelişme fırsatı verilmesi, doğumdan itibaren bir kimlik ve vatandaşlık kazandırılması, sosyal güvenlik haklarından yararlandırılması, engelli çocuklara gereken bakım ve tedavinin gösterilmesi gibi 10 genel ilke yer alıyor.

Ancak Bildiri, Cenevre Çocuk Hakları Bildirgesi’nde olduğu gibi herhangi bir yaptırım gücünden yoksun olup, imzalayan devletlerin iyi niyet ifadesi olmasından öteye gidemedi.