#LGBTİÇocuklarVardır

Evrim Kepenek
Facebook Twitter

Biri, “Çocukken kendimi çok sakladım” diyor… Başka biri de “Önce ailemden dayak yedim sonra arkadaşlarım”dan diye anlatıyor.

Heteroseksist ve ikili cinsiyetli dünyaya sığmayan çocuklar….

LGBTİ+’lar ve hak savunucuarı, 23 Nisan Çocuk Bayramı nedeniyle sosyal medyada “#LGBTİÇocuklarVardır” diyerek eylemdeydi. Asker-polis kurşunuyla öldürülen Ceylan Önkol, Uğur Kaymaz, Berkin Elvan’ın görülmediği Türkiye’de kimsenin ya da çok az bir kesimin dikkatini çektiler, kendilerini ifade ettiler.

Öldürülen çocuklara son dönemde kadına ulaştırmadığı öfkesini, şiddetini, çocuğa yönlendiren babaların katlettiği çocuklar da eklendi. Dokuz yaşındaki Ceylan gibi..

Öldürüldükleri, yok sayıldıkları, cinsiyet kimliklerini açıkladıkları için şiddet gördükleri böylesi bir ülkede çocuklar, 23 Nisan’ı kutladı. Çocukların korunmadığı bu topraklarda bir kez daha “Övünün büyükler sevinin küçükler” denildi.

Oysa, LGBTİ+’ların sosyal medyada ifade ettikleri gibi çocukların ne sevinecek ne de övünecek durumu zaten yok. Çünkü, zaten çocukların korunmadığı bu ülkede LGBTİ+ çocuklar en korunmasız, kırılgan olan kesimden. Üstelik perk azımız farkındayız.

“Yalnız olmadıklarını söyleyin…”

#LGBTİÇocuklarVardır” sosyal medya eyleminden birkaç cümleyi bırakıyorum…

*“Yıllarca top diye çağrıldım. Yıllarca gizli gizli konuşmaların başrolü oldum. Eşcinsel çocuklar var, bir anda değişmiyor yönelim dediğiniz şey. Bu bir ayıp, bu bir eksiklik değildir. Yalvarırım birileri anlasın artık..”

*”Çocuğun cinsiyeti, cinsel yönelimi olmaz diyenler sana yıllarca heteroseksüel erkek olmanı öğütledi durdu. Onların istedikleri gibi olmadığın için utandırıldığın, yalnız hissettirildiğin, aşağılandığın her an için çok üzgünüm. Sen çok güçlüsün…”

*”Geçmişe gidebilsem şu çocuğa söylemek istediğim tek şey ‘kolay olmayacak ama her şeyin üstesinden geleceksin çünkü çok güçlüsün. Ne yanlış ne de yalnızsın, başını hep böyle dik tut olur mu?’ olurdu.

*”Onlara yalnız olmadıklarını söyleyin…”

*“Yıllarca, bu halimde küçücük bedenimle iğrenç nefret suçlarına maruz kaldım. İlkokul ve Ortaokulda bana ‘top, kız semih, karı kılıklı, topitop, ibne’ gibi ve hatta daha fazlası dendi. Yalnız değildim, yılmadım aileme açıldım ve ailemin desteğini aldım.”

*”Küçükken erkeklerle futbol değil kızlarla voleybol oynayıp ip atladığım için sürekli alay konusu oluyordum. Şimdi hepsi evlendi çocukları var umarım benimle aynı kaderi yaşamazlar.”

*”LGBTİ+ların uzaydan geldiğini mi düşünüyorsunuz? Bizler de birilerinin çocukları anneleri babalarıyız Bu toplumun parçası ve de kendisiyiz. Çocukken de transtım şimdi de. Sabaha kadar yok sayın ne benim ne de diğer çocukların gerçekliğini değiştiremeyeceksiniz.”

*”Daha 6 yaşında sizler için kız gibiydim. İbneydim, toptum. Bunu siz gördünüz söylediniz. Daha ben kendimi tanımadan siz beni tanıdınız. Şimdi yok olduğumu söylüyorsunuz. İki yüzlüsünüz..”

*”Zannediyorsunuz ki tüm çocuklar heteroseksüel-natrans doğuyor, zannediyorsunuz ki 18 yaşında bir sihirli değnek değiyor bazı çocuklara ve birden bazı çocuklar LGBTİ+ oluyor. Sizin bu varsayımlarınız yüzünden LGBTİ+ çocuklar zorbalığa maruz bırakılıyor.”

*”Çocukluğum… Üzülerek, ağlayarak, utanarak, baskı ve zorbalıkla, nefret ve ayrımcılıkla, gizlenerek, inkârla ve reddedişle geçen canım çocukluğum. Zorbalar kalmaz gider. Depresyon sürmez biter. O küçük çocuk umutlu ve heyecanlı bir hak savunucusu bugün.”

*”Bu fotoğrafta henüz zorbalığa uğramıyordum. Okula başladığım dönem benim için zorluklar da başlıyordu. Yaşıtlarımın, benden büyüklerin sözlü tacizlerine uğradım yıllarca. Ne yaşadığımızı bilmeden ya da bilmezden gelerek acımasız olmayın. Susun artık.”